Article content

υποστήριξε πως τα δύσκολα παιδικά του χρόνια τον βοήθησαν πολύ στο να αντεπεξέλθει στις δυσκολίες του ΝΒΑ, μίλησε για το βραβείο του MVP, όπως και για τα πολλά χρήματα που βρέθηκαν ξαφνικά στα χέρια του και πώς καταφέρνει να τα διαχειριστεί.

Αναλυτικά όσα δήλωσε:

Για το πώς μένει προσηλωμένος στο μπάσκετ: «Η οικογένειά μου με κρατά προσγειωμένο και αυτό με βοηθά να είμαι συγκεντρωμένος στο μπάσκετ».

Για την εργατικότητά του: «Είναι μια συνήθεια που είχα από μικρός. Παλιά έπρεπε να δουλεύω προκειμένου να υπάρχουν αρκετά χρήματα, ώστε να έχουμε φαγητό στο τραπέζι. Γι’ αυτό δουλεύω σκληρά και τώρα. Ο κόουτς θέλει να ξεκουραζόμαστε, αλλά έχω λίγο διαφορετική φιλοσοφία και θέλω να δουλεύω σκληρά καθημερινά. Σίγουρα με έχει βοηθήσει ο κόουτς στο να κάνω κάποια διαλείμματα, αλλά είμαι εργασιομανής και θέλω να γίνομαι συνεχώς καλύτερος. Πάντα σκέφτομαι τι κάνουν οι κορυφαίοι παίκτες του ΝΒΑ. Έβλεπα τον Χάρντεν έπειτα από ένα ματς στο οποίο έβαλε 61 πόντους να επιστρέφει αμέσως στο γήπεδο για προπόνηση. Αν το κάνει εκείνος, θέλω να κάνω κι εγώ ακόμη περισσότερα».

Για τα δύσκολα παιδικά χρόνια και πώς τον βοήθησαν στο ΝΒΑ: «Υπάρχουν σκαμπανεβάσματα στη ζωή σου στο ΝΒΑ, αλλά στις άσχημες στιγμές σκέφτομαι πού ήμουν εγώ και η οικογένειά μου και πού είμαστε τώρα. Αυτό το ταξίδι ήταν απίστευτο, ποτέ δεν περίμενα πως θα ήμουν σε αυτήν τη θέση και θα ζούσα αυτό το όνειρο. Ό,τι βιώνουμε τώρα, όμως, είναι αποτέλεσμα όσων περάσαμε εγώ και η οικογένειά μου, γιατί μας έκανε πιο δυνατούς πνευματικά».

Για την προσαρμογή του στις ΗΠΑ: «Όταν ήρθα στις ΗΠΑ, ήμουν 18 ετών, δεν μιλούσα καλά τη γλώσσα, αλλά είχα δίπλα μου εξαιρετικούς ανθρώπους και η ομάδα ήταν δίπλα μου στα πάντα, από το να κάνω ψώνια μέχρι να ανοίξω λογαριασμό στην τράπεζα και να βρω σπίτι. Προσπάθησα να προσαρμοστώ και το πρώτο διάστημα ήταν δύσκολο, γιατί ήταν η πρώτη φορά που ήμουν μακριά από την οικογένειά μου. Δεν είχα τι άλλο να κάνω και περνούσα όλη τη μέρα στο γήπεδο και το γυμναστήριο».

Για την καταγωγή του: «Σημαίνει πολλά για μένα να είμαι πιστός στις ελληνικές και νιγηριανές ρίζες μου. Όταν παίζουμε, βλέπω πολλές ελληνικές σημαίες και πριν από μερικές μέρες είδα έναν φίλαθλο να κρατά μια ελληνική και μια νιγηριανή σημαία. Ήταν από τις ομορφότερες στιγμές που έζησα στο ΝΒΑ. Εκπροσωπώ και τις δύο χώρες και σημαίνει πολλά για μένα αυτό. Όταν βλέπω την ελληνική σημαία, σκέφτομαι τα παιδικά μου χρόνια, που γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Ελλάδα. Όταν βλέπω τη σημαία της Νιγηρίας, ξέρω πως οι γονείς μου είναι περήφανοι και πως ο πατέρας μου με βλέπει από ψηλά και πως αυτό τον κάνει να χαμογελά».

Για το τι δεν θα άλλαζε στον εαυτό του παίζοντας στο ΝΒΑ: «Δεν θα άλλαζα με τίποτα την προσωπικότητά μου. Δεν πρόκειται να αλλάξω για κανέναν, ούτε για το ΝΒΑ ούτε για τα media... Ξέρω ποιος είμαι, από πού ξεκίνησα, τι πέρασε η οικογένειά μου και νιώθω περήφανος για αυτό. Τα αδέλφια μου κάνουν πλάκα επειδή είμαι ο μόνος που έχω ακόμη προφορά. Μου λένε ‘πότε θα μιλήσεις με αμερικανική προφορά’. Εγώ, πάντως, είμαι περήφανος για αυτό που είμαι κι αυτό δεν θα αλλάξει».

Γιατί δεν κάνει παρέα με άλλους σταρ του ΝΒΑ: «Ο Κόμπι έκανε ποτέ παρέα με άλλους σταρ; Ο Γκαρνέτ ή ο ΛεΜπρόν; Είναι θέμα ανταγωνιστικότητας. Όταν ξέρεις πως θα τους αντιμετωπίσεις τώρα και για πολλά χρόνια, προσπαθείς να μείνεις λίγο μακριά και να μη χτίσεις μια σχέση με άλλους. Όταν παίζω, θέλω να μπαίνω με το 100% και όταν έχεις κάποιον φίλο απέναντί σου, ίσως εκείνος περιμένει να μπεις με το 50%. Όμως, δεν πρόκειται να το κάνω αυτό».

Για το πόσα περισσότερα ματς με 40+ πόντους θα είχε, εάν έπαιζε περισσότερο: «Αν έλεγα πολλά, θα ακουγόταν εγωιστικό. Χαίρομαι που έχουμε κερδίσει πολλά παιχνίδια με μεγάλες διαφορές και δεν έχω πρόβλημα που μένω για αρκετά λεπτά εκτός πολλές φορές. Αυτό μου δίνει χρόνο να ξεκουραστώ. Όμως, ναι, αν έπαιζα περισσότερο, θα είχα πιο πολλά ματς με 40 ή 50 πόντους. Ο κόουτς έχει πολύ καλή προσέγγιση, το θέμα δεν είναι να βάζω 40 ή 50 πόντους εγώ».

Για τα κριτήρια για τον MVP: «Είναι θέμα νικών. Ο κόσμος, τα ΜΜΕ ή το ΝΒΑ μπορούν να έχουν την άποψή τους, αλλά για μένα μετρά το να μπορείς να βοηθάς την ομάδα σου να είναι πετυχημένη».

Για τη διαχείριση των οικονομικών του: «Είμαι προσεκτικός. Δεν είμαι τσιγκούνης κι ας το πιστεύουν κάποιοι, ξοδεύω αρκετά χρήματα για την οικογένειά μου, όχι τόσο για τον εαυτό μου. Με τον τρόπο που μεγάλωσα και το πόσο παλεύαμε για να έχουμε χρήματα, ακόμη και τώρα που έχω υπογράψει κάποια μεγάλα deal, δεν έχω χάσει την εκτίμησή μου στον τρόπο με τον οποίο βγαίνουν τα λεφτά και ελπίζω να μην τη χάσω ποτέ».

Για το πώς πετά: «Η πρώτη φορά που πήρα εισιτήρια πρώτης θέσης ήταν στον τέταρτο χρόνο μου στο ΝΒΑ. Μέχρι τότε πετούσα στην οικονομική θέση. Προσπαθούσα να βρω θέση κοντά στις εξόδους κινδύνου για να είμαι πιο άνετα, αλλά όταν δεν υπήρχαν θέσεις ή με χρέωναν παραπάνω, δεν μπορούσα να κάτσω εκεί (σ.σ.: γέλια). Πάντως, πλέον φροντίζω κι εγώ και η οικογένειά μου να πετάμε στην πρώτη θέση. Όταν είσαι ρούκι, ποτέ δεν ξέρεις τι θα γίνει, γι’ αυτό κι εγώ ήθελα να προσέχω με τα λεφτά μου τότε. Μπορεί να τραυματιστείς σοβαρά και να μην υπογράψεις ποτέ μεγάλο συμβόλαιο. Θέλω να έχω εξασφαλίσει τον εαυτό μου, την οικογένειά μου και το μέλλον μας, γι’ αυτό και τώρα είμαι προσεκτικός».