την στιγμή που ο ήλιος βρίσκονταν στη δύση του, εικόνα που πέρα από εντυπωσιακή ήταν και σπάνια για την χώρα μας καθώς εμφανίζεται πιο συχνά σε χώρες της Λατινικής Αμερικής.
Το φαινόμενο των αντιρευματικών ακτίνων (anticrepuscular rays) προκαλείται από το φως του ήλιου που είναι διασκορπισμένο από αερολύματα όπως σωματίδια σκόνης και υδρατμούς. Τα σύννεφα ή το έδαφος ενδέχεται να εμποδίσουν τον ήλιο σε ορισμένα σημεία, γεγονός που καθιστά ορατές τις ακτίνες του φωτός. Οι ακτίνες είναι παράλληλες μεταξύ τους, επειδή ο ήλιος είναι πολύ μακριά. Ωστόσο, η προοπτική αναγκάζει τις ακτίνες να αποκλίνουν φαινομενικά από τη θέση του ήλιου ή στην περίπτωση των αντιρευματικών ακτίνων, να συγκλίνουν προς το σημείο απέναντι από τον ήλιο (αντικολλητικό σημείο).
Οι ηλιακές και οι αντιολισθητικές ακτίνες προκαλούνται από τη διάχυση του φωτός και έτσι πρέπει να υπάρχουν πολλά αερολύματα στον αέρα (δηλαδή ο αέρας δεν πρέπει να είναι πολύ κρυστάλλινος). Αναζητήστε τους όταν ο ουρανός είναι καθαρός προς την αντίθετη κατεύθυνση από τον ήλιο, η οποία πρέπει να είναι χαμηλή (κατά προτίμηση μεταξύ 0 και 20 μοιρών).
Επίσης, θα πρέπει να υπάρχουν σύννεφα κοντά στον ήλιο για να ρίχνουν σκιές και να δημιουργούν τις ακτίνες.
Οι αντιρευματικές ακτίνες είναι πολύ πιο σπάνιες από τις κοινές ηλιακές ακτίνες, καθώς το μεγαλύτερο μέρος του διάσπαρτου φωτός προκαλεί διάχυση των ακτίνων αυτών προς τα εμπρός, αντί προς τα πίσω. Μπορεί ακόμη και να είναι ορατά μετά το ηλιοβασίλεμα ή πριν από την ανατολή, όταν τα σύννεφα που ρίχνουν τις σκιές είναι τόσο μακριά που βρίσκονται κάτω από τον ορίζοντα. Οι ακτίνες μπορούν να θεωρηθούν ότι συγκλίνουν στη σκοτεινή ζώνη σκιάς της γης (τη σφήνα λυκόφωτος) και στη ζώνη της Αφροδίτης.
Πηγή: mypreveza.gr
Last modified on 09/09/2019
