«Πριν από 20 χρόνια, όταν αμούστακο ακόμη παιδάκι, έφευγα από την Καρδίτσα και κατέβαινα στην Αθήνα, με πολλά προβλήματα και σοβαρά χειρουργεία στα γόνατά μου, αλλά και χωρίς καλά καλά να έχω κατασταλάξει ότι θα ασχοληθώ με το μπάσκετ, ποτέ δε φανταζόμουν, όχι ότι θα παίξω 15 χρόνια στην Εθνική ανδρών, αλλά ούτε καν ότι θα φορούσα την γαλανόλευκη φανέλα! Ήταν ένα αξέχαστο ταξίδι, το οποίο με «έσπρωχνε» να δουλεύω συνεχώς περισσότερο για να μπορώ να είμαι «μέλος του» και μου χάρισε πολλές χαρές και λύπες αλλά και τρομερές εμπειρίες, μέσα από τις οποίες έκανα πολλούς φίλους, ωρίμασα σαν άνθρωπος και σαν αθλητής, δίνοντας παράλληλα όλη μου την ψυχή και παίζοντας πολλές φορές και τραυματίας, για να εκπροσωπήσω επάξια την πατρίδα μου για 15 συνεχόμενα καλοκαίρια.
Επειδή όμως, όλα τα όμορφα πράγματα στη ζωή έχουν πάντα ένα τέλος, έφτασε η ώρα για να πω το δικό μου «αντίο» στην «επίσημη αγαπημένη» όλων των Ελλήνων, που για σχεδόν δύο δεκαετίες, ήταν η δεύτερη μου οικογένεια. Αποχαιρετώ την Εθνική ομάδα με ανάμικτα συναισθήματα. Χαρούμενος και γεμάτος για όλες τις στιγμές που σημάδεψαν την διαδρομή μου στο καράβι της, αλλά και στενοχωρημένος και άδειος για τις τελευταίες αποτυχημένες προσπάθειες να την επαναφέρουμε στον δρόμο των μεγάλων επιτυχιών. Θέλω να πιστεύω ότι η νέα φουρνιά των παικτών, θα ξεπεράσει τις προηγούμενες και πολύ σύντομα θα ξαναδούμε την αγαπημένη μας ομάδα στο βάθρο των επιτυχιών.
Θα ήθελα να ευχαριστήσω τους συμπαίκτες μου, τους προπονητές μου, αλλά και τους γιατρούς, τους φυσιοθεραπευτές με τους οποίους συνεργάστηκα για όλα αυτά τα χρόνια και να δηλώσω παντοτινός «στρατιώτης» και «οπαδός» της Εθνικής Ελλάδας, έξω από τις τέσσερις γραμμές πλέον...
Με μπασκετικούς χαιρετισμούς
Γιάννης Μπουρούσης»
Πηγή:zougla.gr
Last modified on 07/02/2020